Verwend door mijn zoon
Even na middernacht kwam Rick weer thuis kwam. Hij had een grote glimlach op zijn gezicht en ik rook dat hij wat gedronken had. Hij boog zich voorover en kuste mij vol op de mond. Hij kwam naast me op de bank zitten. “Hoe was je avond?” Prima,” zei hij, “maar wat ik heb een hekel aan die zogenaamde hete meiden, die je alleen maar willen opgeilen en als je dan toehapt haken ze af.” Ik kon zijn frustraties wel begrijpen. Ik reageerde spontaan. “Ik zou je nooit uitdagen en dan vervolgens niet thuis geven,” zei ik. Ik vraag me nog steeds af wat ik daar toen mee bedoelde. Maar ik had het gezegd en het bleef tussen ons in hangen. Rick keek me aan met een nieuwsgierige blik. Zijn ogen zakten af naar mijn nog steeds harde tepels en zei met een glimlach, “Oh echt? Je zou me nooit teasen?” Ik had geen tijd om helder te denken en duidelijk te maken wat ik eigenlijk bedoelde. Hij draaide zich naar mij toe, zoende me weer en bleef naar mijn priemende tepels kijken.
“Maar jou harde tepels dagen mij behoorlijk uit, je geilt me op, dus als ik je vraag doe je T-shirt uit dan plaag je me als je dat T-shirt aan houdt.” Ik glimlachte, ik had geen BH aan, maar desondanks, deed ik met een stalen gezicht mijn T-shirt uit en toonde hem mijn borsten met harde tepels. Hij had ze wel vaker toevallig gezien, maar nu was de situatie anders. Rick was sprakeloos. Ik genoot van zijn verwarring. “OK jongeman, ik plaag dus niet, maar wat is jouw tegenzet of haak jij af?” Maar Rick aarzelde niet en trok zijn shirt uit en toonde zijn naakte gespierde bovenlichaam. Hij keek me recht in mijn ogen en zei: “OK, ik denk niet dat je zal het doen, Maar waarom doe je die huisbroek niet uit?” Zou ik verdergaan, zou ik dat durven. Het was wel mijn zoon waarmee ik dit spelletje speelde. Ik ademde moeilijk en hoewel mijn gezonde verstand en mijn moeder instinkt zeiden te stoppen, was er ook een stem die zei “doorgaan!” Ik stond op en maakte het de koord van mijn broek los. Ik liet mijn broek langzaam zakken en al snel stond ik daar in niets anders dan een witte slip. Ik wees naar zijn broek en zei: “Nou?”
